سخن پیامبر(ص) سرشار از یاد خداوند وبرخاسته از قلبی بود که لحظه ای از یاد خدا غافل نمی شد. از دامنه گفتار پیامبر(ص) چشمه ذکر میجوشید و شنونگان عطشناک از آن می نوشیدند.
ایشان به شکلهای گوناگون در کلام خود، خدارا یاد می کردند :گاهی آیات قرآن را تلاوت می کردند،گاهی پروردگار را برای دیگران توصیف می کردند،وزمانی هم حالت دعا می گرفتند وبا خدا سخن می گفتند.ایشان بارها توصیه می کردند که سخن باید آمیخته با یاد خدا باشد. اگر به مناسبتهای مختلف از پروردگار عالم یاد کنید،کلمات رنگ جاودانگی به خود می گیرد وگوینده می تواند همواره از برکات آن بهره مند شود.